ΣΠΑΘΟΧΟΡΤΟ Ή ΒΑΛΣΑΜΟΧΟΡΤΟ ΤΟ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ!

Hypericum Perforatum ή Βαλσαμόχορτο

Λέγεται αλλιώς και Υπέρικο το Διάτρητο, Βότανο του Προδρόμου, Μπάλσαμο, Βαλσαμόχορτο, Μπαλσαμάκι,  Λειχηνόχορτο, Ψειροβότανο, Χελωνόχορτο, Κουκτσούδι, Περίκι, Κοψοβότανο, Σπαθόχορτο και τέλος Βαλσαμόχορτο που είναι και οι πιο διαδεδομένες ονομασίες.

Είναι ένα φυτό θαυματουργό και γνωστό για τις ιδιότητές του από την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Σπαρτιάτες το χρησιμοποιούσαν για να γιατρέψουν τις πληγές τους από "τα σπαθιά" (=σπαθόχορτο), μετά τις περίφημες μάχες τους.

Τον περασμένο, ωστόσο αιώνα, είχε και άλλη χρήση.....Μάζευαν το βάλσαμο αρχές καλοκαιριού, το πολτοποιούσαν και το ζουμί του το φύλαγαν σε μικρά μπουκάλια. Μ'αυτό άλειβαν τους νεκρούς για να μην μυρίζουν και γι'αυτό η ταρίχευση ονομάστηκε και "βαλσάμωμα"....Εφτιαχναν όμως και το γνωστό βαλσαμέλαιο ή σπαθόλαδο με δεκάδες χρήσεις και εφαρμογές. 

Τί είναι το βαλσαμέλαιο ή σπαθόλαδο

Είναι ένα μείγμα που περιέχει σε μεγάλη ποσότητα σπαθόχορτο -ή βαλσαμόχορτο- και ελαιόλαδο χαμηλής οξύτητας. Το συγκεκριμένο φυτό ανθίζει κάθε Μάιο για ένα περίπου μήνα και διακρίνεται από το έντονο κίτρινο χρώμα του, που ωστόσο, με κατάλληλους χειρισμούς, μετατρέπεται σε κόκκινο που είναι και το περίφημο σπαθόλαδο. Κρατάει μέχρι και δύο χρόνια από την ημέρα της παρασκευής του, αλλά ιδανικά, πρέπει να καταναλώνεται μέσα σ'ένα χρόνο.

Πώς το χρησιμοποιούμε:

Εξωτερικά: 

1. με επαλείψεις ή ελαφρές εντριβές στο μέρος που πονά
2. με τοπικά επιθέματα με διαποτισμένη γάζα, 
3. με μασάζ θεραπευτικό ή χαλαρωτικό, όταν το λάδι του έχει εμπλουτισθεί με τα αντίστοιχα αιθέρια έλαια

Εσωτερικά: 

1. σαν πόσιμο διάλυμα (  κουταλάκι του γλυκού 2 έως 3 φορές την ημέρα) ή μια κουταλιά της σούπας κάθε πρωί.. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν ζεστό ρόφημα, χρησιμοποιώντας τα αποξηραμένα φύλλα του.
2. με εισπνοές, που επιτυγχάνεται με φύλαξη μερικών αποξηραμένων φύλλων του μέσα στο μαξιλάρι μας...

 Τί θεραπεύει και πού το χρησιμοποιούμε:

• για την ισχιαλγία  
• για πόνους ρευματικούς, πόνους αρθρώσεων
• νευραλγίες και πονοκεφάλους
• αντιφλογιστικό, επουλωτικό για εγκαύματα και πληγές, μώλωπες, εκχυμώσεις, κάθε είδους χτυπήματα 
• τσιμπήματα εντόμων, εγκαύματα, φλεγμονές, έλκη 
• έχει αντιοξειδωτική, αντιφλεγμονώδη, στυπτική και επουλωτική δράση,
• για τραυματισμούς νεύρων, για κράμπες, ψύξεις, 
• κολίτιδες, δυσπεψία, ξινίλες του στομάχου, έλκος
• αντικαταθλιπτικό, ηρεμιστικό (με χρήση σαν αφέψημα ή με φύλλα μέσα στο μαξιλάρι μας),  
• καλυτερεύει την ποιότητα του ύπνου και βοηθάει σημαντικά στις αϋπνίες (με χρήση σαν αφέψημα ή με φύλλα μέσα στο μαξιλάρι μας),
• είναι διουρητικό, βοηθά στην απέκκριση άχρηστων ουσιών από το σώμα,
• ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, 
• αποχρεμπτικό, ανακουφιστικό σε ασθένειες του ανώτερου αναπνευστικού όπως βρογχίτιδα, σπασμωδικός-παροξυσμικός βήχας, άσθμα

Πώς το παρασκευάζουμε

Συλλέγουμε τα άνθη με τις μικροσκοπικές σκουρόχρωμες κουκίδες τους. Αυτές περιέχουν αιθέρια έλαια και χρώμα που θα βάψουν τα χέρια σας καθώς συλλέγετε τα άνθη. Βάζουμε τις ανθισμένες κορφές του φυτού σε ένα βάζο με ελαιόλαδο τόσο όσο να καλύψει τα λουλούδια μας, Τα χρησιμοποιούμε φρέσκα μαζί με τα συνδεδεμένα στελέχη του φυτού, (κόβοντας περίπου 25 εκατοστά από το άνθος και κάτω), έτσι ώστε οι μίσχοι των λουλουδιών να επιτρέπουν τη ροή του λαδιού γύρω από τα πολτοποιημένα λουλούδια και φύλλα, χωρίς να γίνονται όλα μια μάζα μέσα στο λάδι. Δεν χρησιμοποιούμε μόνο τα λουλούδια αλλά και τα φύλλα επίσης αφού περιέχουν ενεργά φλαβονοειδή, που αυξάνουν την δραστικότητα των ενώσεων (υπερικίνες) που βρίσκονται στα άνθη και τα μπουμπούκια. 
Κλείνουμε το βάζο καλά και το τοποθετούμε στον ήλιο για 30-40 ημέρες. Το ελαιόλαδο αρχίζει ν'αλλάζει χρώμα στις 48 πρώτες ώρες και να γίνεται πράσινο και έπειτα βαθύ κόκκινο. Όταν περάσουν οι μέρες, σουρώνουμε ώστε ν'απομακρυνθούν τα στερεά στοιχεία και να μείνει μονάχα το θαυματουργό λαδάκι το οποίο  είναι πια έτοιμο για χρήση!

Προφυλάξεις

Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην χρήση του γιατί μπορεί να προκαλέσει φωτοευαισθησία και φωτοδερματίτιδα που εκδηλώνεται με δερματικούς ερεθισμούς (πχ. στο στόμα, τη μύτη, τα αυτιά κλπ.) Συνεπώς, μετά την χρήση του δεν πρέπει να ακολουθεί η έκθεσή μας στο φως και καλύτερα να χρησιμοποιείται βράδυ.